Ορθογραφία παραθετικών: “σοφότερος” ή “σοφώτερος”, γιατί “κατώτερος”, “καλύτερος” ή καλλίτερος”;

Όλα τα μονολεκτικά παραθετικά των επιθέτων σε [óteros], [ótatos], τα οποία στην αρχαία και τη λόγια γλώσσα γράφονταν με -ω (σοφ-ώτερος, σοφ-ώτατος) αν προηγείτο βραχύ φωνήεν, απλογραφούνται με -ο- (π.χ. ακριβότερος, νεότερος, ωραιότερος, ενδοξότερος, συντομότερος – σπουδαιότατος, σεβασμιότατος, νεότατος, αρχαιότατος, εξοχότατος κ.ά.).

Εξαιρούνται και γράφονται με -ω- όσα παραθετικά προέρχονται από τα πέντε τοπικά επιρρήματα άνω, κάτω, έσω, έξω, άπω: ανώτερος, ανώτατος – κατώτερος, κατώτατος – εσώτερος, εσώτατος – εξώτερος, εξώτατος – απώτερος, απώτατος.

 Επιπλέον, γράφονται με -υ- όλα τα μονολεκτικά παραθετικά των επιθέτων σε [íteros], [ítatos] (π.χ. καλύτερος, μεγαλύτερος, αρχύτερος, πλατύτερος – γλυκύτατος, βαθύτατος, οξύτατος, ταχύτατος κ.ά.).

Σύγχρονη Σχολική Γραμματική για Όλους (Α΄ έκδοση) Αθήνα, ΚΕΝΤΡΟ ΛΕΞΙΚΟΛΟΓΙΑΣ, 2017